SUZUKI GSX 1400 TEST
Hoe rijdt dat ? Motorfietsen getest door u en door ons.
Hoi, mijn naam is Kris en ik rijd al 25 jaar woon-werkverkeer met de motor.
En dat is me niet tegengevallen ...
De zithouding is wat het hoort te zijn, comfortabel, voeten onder de piloot, alles zit netjes op zijn plaats, ik heb meteen een goede voeling met de machine, starten maar ! De viercilinder 1400cc produceert een diepe maar ingetogen brom die toch meteen al zijn kracht verraadt. De koppeling gaat heel erg gemakkelijk en vertrekken is een peulschil, koppeling los en weg zijn we. Na een korte kennismaking valt ontegensprekelijk als eerste de kracht van de motor op : krachtig, héél krachtig, maar dat zijn veel motoren tegenwoordig. Deze Suzuki muscle-bike maakt het verschil met zijn geweldige souplesse en kracht wanneer je erom vraagt. Onwaarschijnlijk hoe gemakkelijk de motor zich laat rijden bij lage toeren, ook in vergelijking met mijn huidige Pan European die toch ook voorzien is van een 1300cc viercilinder met zo'n 125 Pk en 125 Nm koppel. Deze GSX1400 speelt in een andere klasse, lage toeren en weinig gas resulteren in een heel controleerbare vermogensafgifte, draai je aan het gashendel dan kan je je maar beter goed vasthouden, dit gaat beresnel vooruit ! Een pluim voor Suzuki dat ze, begin jaren 2000 al, hun injectie zo mooi voor elkaar hebben, nergens is er een hapering, on/off gedrag of een dip, ééécht superieur en verslavend !
Verder viel ook het comfort op ...
De vering is rondom volledig instelbaar wat wel zo fijn is op een motor waar je met duo en bagage mee kan toeren, evengoed als solo bochten verslinden. De remmen helpen daarbij natuurlijk, de achterem is doseerbaar en krachtig (een pak krachtiger dan op mijn ST1300, nochtans uitgerust met DCBS). De voorrem heeft met zijn zeszuiger remklauwen overschot aan stopkracht al voel je hier toch de leeftijd van de motor. De voorrem mag voor mijn part nog iets indrukwekkender zijn. Wellicht is dit eenvoudig te verhelpen door de oude remleidingen te vervangen door nieuwe stalen remleidingen, iets wat altijd een goede investering is bij een motor die al wat jaartjes oud is.
Ter aanvulling : mijn duo was ook vol lof voor de zit achterop. Ze is nochtans gewoon om te rijden met de steun van een topcase maar die werd hier niet gemist. In tegenstelling tot bij klassieke groottoeristen, waar de duovoetsteunen dikwijls noodzakelijk ver naar voor staan om de koffers netjes te monteren, staan de voetsteunen hier meer onder de bijrijder zodat ook achterop de putten in het wegdek mee kunnen opgevangen worden door de benen i.p.v. de rug.