DL650, ZARAGOZA EN TERUG

De voorbereiding

SNELWEGKILOMETERS

Een koude, nog donkere zondagochtend kenmerkt het vertrek richting Cap Gris-Nez, waar we zouden ontbijten met uitzicht op zee. Dag 1 kan kort en bondig samengevat worden als snelweg rijden, kilometers maken, ASAP naar het mooie weer rijden. Op deze, laten we het 'snelwegdag' noemen, valt al snel op dat de Suzuki DL650 vlot naar 140km/u trekt en dit comfortabel kan aanhouden. Hogere snelheden bereiken kan, indien de mannelijke delen groot genoeg én aanwezig zijn, en je bereidt bent om het gashendel vol toewijding opengedraaid te houden. De motor, met 2 geladen zijkoffers, wordt namelijk nogal snel licht op de neus, wat het gevaar op tankslappers vergroot. Uiteraard zit de belading en het offroad gerichte rubber hier voor iets tussen, en is de V-Strom 650 uitgezongen op 180km/u. Laat ons vooral onthouden dat het zeer comfortabel vertoeven is op de DL650 aan 140km/u en je vlot snelwegkilometers maalt.

PUUR MOTORRIJDEN

Eens we ons een weg naar Zuid-Europa hebben gebaand, kan het genieten beginnen. Temperaturen stijgen, asfalt wordt beter, landschappen worden mooier, banen worden bochtiger. Voor we het goed en wel doorhebben rijden we, na de overzet Royan - Verdon-Sur-Mer, langs de prachtige Baskische kust richintg San Sebastian. Hier krijgt de Suzuki een heel ander karakter en verandert die van comfortabele snelwegkilomtervreter naar lichtvoetige bochtenvreter. 88 liter bagage en offroad banden deren de V-Strom niet. Sturen gaat zo licht en makkelijk, de remmen zijn zo goed doseerbaar, en het heel bruikbaar koppel en vermogen zorgen ervoor dat ik nergers op de Baskisch-Spaanse wegen moet onderdoen voor hoogpoters met meer cilinderinhoud. Toegegeven, de tussensprints van bocht naar bocht op de kleine rechte stukjes, gaan minder snel dan bij mijn reisgenoot die over meer dan twee keer zoveel vermogen en koppel beschikt. 

DE SPAANSE WOESTIJN

De rit van Bilbao naar Zaragoza werd vooral gekenmerkt door het dorre woestijnlandschap van Aragon (bij de motorsportliefhebbers allicht gekend van het Motorland de Aragon). Dit leek ons dan ook de uitgelezen kans om onze beladen rijtuigen te testen op het onverharde, en te zien of ze de naam adventure waard zijn. Benzinetanks worden vol gedaan (you never know), tractiecontroles gaan uit, geplande route de deur uit. Gewoon rechtstaan op de comfortabele voetsteunen en stofhappen maar! Hier ontpopt de DL650 zich tot heuze offroadmachine. Mede door het offroad gerichte Shinko rubber en het beheersbaar vermogen, krijg ik al rap heel veel vertrouwen en voel ik goed wat er onder me gebeurt. Ook hier stuurt de Soes heerlijk licht, doch efficiënt, en doet het achterwiel niets onverwachts. Hier en daar breekt de achterkant even uit, maar niets wat een knauw in het zelfvertrouwen geeft. Wanneer het me dan ook opvalt dat ik de koplamp van mijn reiskompaan niet meer door het stof achter me zie, besluit ik te stoppen voor een kleine drink- en fotoshootpauze. Vervolgens zetten we onze weg verder op het verharde, maar wàt een indruk heeft de V-Strom hier op me gemaakt! Het Spaanse asfalt en de bochten die het maakt, stelt nergens teleur. Wat wel opvalt, is dat we toch meer en meer het avontuur opzoeken en iets meer onverhard gaan rijden. Ook wanneer de ondergrond iets meer 'rotsachtig' wordt, blijft de V-strom voorspelbaar, makkelijk handelbaar en vooral: heel doseerbaar. Heerlijk!

TERUG RICHTING REGEN EN KOUDE

Aan alle mooie liedjes komt een einde, dus ook aan ons avontuur onder de gloeiende Spaanse zon. We ruilen zomerse temperaturen in voor regen en koude in Andorra. Hoewel de wegen en landschappen even verbluffend blijven, gooit de regen toch roet in het eten. Zo gemakkelijk en vlot ik door het droge reed, zo lastig krijgt de DL650 het op haar offroadrubber. Desalniettemin slagen we er in om aan een vlot tempo door de bergpassen van Andorra te rijden. Vloeiende rijlijnen, fluwele pols op het gas, en remmen met genoeg gevoel zijn vandaag aan de orde. Hier en daar voel ik de achterkant een stap(je) opzij zetten en word ik eraan herinnerd dat vloeiend rijden écht wel het codewoord van de dag is. Na regen in Andorra hoopten we op warm, maar vooral droog weer, in Zuid-Frankrijk. Tevergeefs. Twee verregende, koude dagen op rij. Na 8 uren te hebben gereden om van Andorra naar Béziers te geraken in regenval die te vergelijken valt met een waterkanon dat rechtstreeks op ons schiet, is de lol er wel af. Kledij drogen is dan ook de opdracht van de avond. Mede hierdoor beslissen we onze laatste overnachtingen overboort te gooien en rechtstreeks huiswaarts te rijden. 1100km aan, wederom, snelwegkilometers, in de gietende regen, is niets om vrolijk van te worden. Desondanks de tussenstops om te tanken, péage te betalen, en andere noodzakelijkheden, klaren we de klus op 11 uur tijd.

VERDICT

Wat me vooraal bijblijft na 8 dagen rijden en leven met de Suzuki DL650 in verschillende omstandigheden, is hoe veelzijdig deze fiets is. Of het nu om snelweg, stadsverkeer, bergpassen, onverhard, of haarspeldbochten gaat, de Soes doet het allemaal met sprekend gemak! Nergens is deze motor uit zijn comfortzone en kan daarom gerust met recht en reden een allroad motor genoemd worden. Het sprekend gemak waarmee je alles kan doen met deze motor en het vertrouwen dat ze je schenkt, zijn ongelooflijk. De DL650 heeft zich getoond als een echte alleskunner en blijkt, in alle eerlijkheid, alle motor te zijn dat je nodig hebt. Begrijp me niet verkeerd, deze motor heeft ook enkele kleine kantjes, minpuntjes zeg maar. In dit geval meer bepaald het ABS dat in het droge soms net iéts te snel ingrijpt (wat weldegelijk mierenneuken is), en ik had ook redelijk wat last van turbulentie. Allicht mede door het GIVI-ruitje dat op de motor gemonteerd zit en mijn lengte, wat dus makkelijk op te lossen kan zijn met een ander ruitje. De Suzuki V-Strom 650 is een motor die alles aankan en dat combineert met een zeer redelijk verbruik. In dit specifiek geval heeft ie 4000km aan een gemiddelde van 5.35L/100km afgelegd.