INTERCEPTOR 650 : ROYAL ENFIELD PERSONAL REVIEWS

Royal Enfield

Royal Enfield Interceptor 650

Johan Geerinck

Wordt het met de Interceptor een liedje van “keep on driving” (The Scabs) of “heading out to the highway” (Judas Priest) ? Twee nummers die perfect passen in mijn persoonlijke review over de momenteel laatste Enfield die mijn team en ik de voorbije weken uitgebreid aan de tand voelden. Mij werd de review over de Interceptor 650 toebedeeld.

Walk around and talk around

Bij de rondgang aan de motor lijkt de Interceptor klein van gestalte te zijn. Bij het overzwieren van mijn lange beenlengte (ikzelf meet 1m88) valt direct op dat alle verhoudingen aan de motor kloppen. De zitpositie is comfortabel te noemen en geeft je een direct ik-heb-het-allemaal-onder-controle-gehalte. Ideaal dus voor de doordeweekse motorrijder. De Interceptor beschikt over alles waar een no-nonsense motor dient over te beschikken: duidelijke bedieningspanelen, degelijk zichtbaar tellerwerk, een mooi uitlaatsysteem, en eenvoudige signalistatietoebehoren, waarbij de styling van het motorblok refereert naar de zeventiger jaren. De bouw van het frame werd afgewerkt met een 43mm telescoop voorvork, die niet instelbaar is, en een traditionele stereovering beschikkend over een veervoorspanningsregeling en gasondersteuning. De grootte van de geperforeerde remschijven voor en achter laten vermoeden dat deze motor gemakkelijk te stoppen zal zijn. De voorzien types remklauwen zijn van zeer degelijke kwaliteit, iets wat ik straks zal ervaren.

Zijn looks alles?

Tijd om tot de actie over te gaan, met de spreekwoordelijke draai aan de contactsleutel en de druk op de startknop klapt de motor aan met een tromgeroffel waar niet alleen muziek lijkt in te zitten. De sound van deze compacte twin tovert de eerste smile op mijn gezicht. Meer van dat aub. De gasrespons is heel direct en het schakelen van deze versnellingsbak loopt gesmeerd. Ook blijkt de motor heel wendbaar te zijn en de zithouding laat je ongemoeid deel uitmaken van alles wat er rondom je gebeurt. Het remmen gaat als vanzelf en op geen enkel ogenblik heb je het gevoel de controle over deze motor te verliezen. De vering doet haar werk al voelt ze niet altijd even strak aan.

En nu het gas erop

Tijd om de Interceptor wat ruiger te gaan behandelen en onder alle omstandigheden het gas er snel op te zetten. Het 50PK sterke blok brengt onderin geen saai gevoel naar voor. Zelfs een versnelling te hoog of te laag vergeeft dit blok met gemak. Bij het nog ruwer uit de bocht komen blijk ik vrij snel tegen de limieten aan te komen. Na 35 jaar alle motordisciplines te hebben beoefend, loert deze gewaarwording veelal om de hoek. Gelijk ben ik aangekomen bij de beperkingen van deze motor. Boven de 130km/u doen kleine ongemakken hun intrede en eenmaal boven de 140km/u voel je dat dit niet is waar deze motor voor gebouwd is. De windvang is enorm, het onafgeveerd gewicht komt parten spelen en het bloed trilt langzaam uit je vingers weg. De remmen blijven echter perfect hun ding doen. Terwijl ik de rit huiswaarts inzet flitste er de juiste typering van de Royal Enfield Interceptor door mijn hoofd.

Topper in eenvoud

Dit is geen superlatieven motor, maar wel top in waar hij voor ontworpen is. Simpelweg motorrijden, de juiste looks, en weinig kapsones. Met een aparte vorm van veiligheid, en een vleugje nostalgie, is dit een zeer betaalbare plezierbrenger!